สนามกีฬาฟุตบอลโลกคลาสสิก – เวมบลีย์ 

สนามกีฬาฟุตบอลโลกคลาสสิก – เวมบลีย์ 

สนามกีฬาเวมบลีย์ตั้งอยู่นอกเมืองลอนดอน ไม่ต้องสงสัยเลยว่าทำไมถึงสมควรได้รับการเสนอชื่อให้เป็นบ้านของฟุตบอล 

เนื่องด้วยพื้นที่ศักดิ์สิทธิ์ยังคงเป็นจุดหมายปลายทางในฝันของนักฟุตบอลทุกคนที่เล่นที่นั่น ไม่ต้องพูดถึงการชมการแข่งขันที่นั่น เนื่องจากเป็นสถานที่ท่องเที่ยวที่มีชื่อเสียงด้านกีฬาแห่งหนึ่งในเมืองหลวงของอังกฤษ 

ช่วงเวลาคลาสสิกนับไม่ถ้วนได้รับการทำให้เป็นอมตะในการทำซ้ำ 2 ครั้ง ซึ่งไม่เพียงแต่เป็นบ้านเกิดของอังกฤษและทีมชาติอื่นๆ เท่านั้น แต่ยังรวมถึงการแข่งขันที่ใหญ่ที่สุดของเกมในประเทศอย่าง FA คัพและฟุตบอลลีกรอบเพลย์ออฟรอบชิงชนะเลิศ ชนะเลิศ 

ตึกแฝด 

สำหรับแฟนกีฬาส่วนใหญ่ เวมบลีย์ที่พวกเขารู้จักคือสนามเดิมที่สร้างขึ้นในปี 1923 เมื่อโบลตันเอาชนะเวสต์แฮมเพื่อคว้าแชมป์ FA คัพ ต่อหน้าผู้ชมมากกว่า 126,000 คน ซึ่งยังคงเป็นสถิติของสนามมาจนถึงทุกวันนี้ และเป็นที่รู้จักมากขึ้นในชื่อ White Horse Final ซึ่งตั้งชื่อตามภาพสัญลักษณ์ 

ด้วยบารมีและเสน่ห์ที่ล้ำหน้าล้ำยุค ตึกแฝดจึงเป็นร่างที่คงอยู่ชั่วนิรันดร์ของพื้นที่ศักดิ์สิทธิ์แห่งนี้ ซึ่งไม่เพียงแต่เป็นเจ้าภาพจัดการแข่งขันฟุตบอลถ้วยเท่านั้น แต่ยังรวมถึงงานสำคัญอื่นๆ เช่น การแข่งขันกีฬาโอลิมปิกปี 1948 

นอกเหนือจากวัตถุประสงค์ด้านกีฬาแล้ว ขนาดของเวมบลีย์ยังกลายเป็นสถานที่ในอุดมคติสำหรับการแสดงดนตรี โดยมีศิลปินมากมายมาแสดงที่นี่ รวมทั้งคอนเสิร์ต Live Aid อันโด่งดังในปี 1985 

เวทมนตร์ของปี 1966 

ตึกแฝดของเวมบลีย์เป็นจุดศูนย์กลางในการเป็นเจ้าภาพฟุตบอลโลกของอังกฤษในปี 1966 โดยมีที่นั่ง 98,600 คน สนามกีฬาที่ทันสมัยตามมาตรฐานในสมัยนั้น ได้รับการปรับปรุงใหม่เมื่อ 3 ปีก่อนโดยมุงหลังคาทั้ง 2 อัฒจันทร์ด้านหลังประตูชัย 

ทรีไลออนส์บริหารงานโดยอัลฟ์ แรมซีย์ ชนะทั้งหมด แต่หนึ่งใน 6 แมตช์ของพวกเขาเล่นที่นั่น (พวกเขาเปิดเกมด้วยการเสมออุรุกวัยแบบไร้สกอร์) ซึ่งคั่นด้วยชัยชนะเหนือเยอรมนีตะวันตก 4-2 ในรอบชิงชนะเลิศเมื่อวันที่ 30 กรกฎาคม เจฟฟ์ เฮิร์สต์ เขียนสถิติของตัวเองด้วยการเป็นผู้เล่นคนแรก (และตอนนี้เท่านั้น) ที่ทำแฮตทริกในฟุตบอลโลกรอบชิงชนะเลิศ 

บ็อบบี มัวร์ ยก ชูลส์ ริเมต์ ขึ้นพร้อมกับเพื่อนร่วมทีมของเขาเป็นเพียงหนึ่งในภาพจำนวนนับไม่ถ้วนที่ถูกทำให้เป็นอมตะในประวัติศาสตร์ของเกม 

A rebuild for the new era 

ที่เก่าเวมบลีย์ยังคงมีกำหนดการแข่งขันรอบชิงชนะเลิศ และการแข่งขันในอังกฤษจนถึงปี 2000 เมื่อความสมบูรณ์ของสนามถูกรื้อถอนในช่วง 3 ปีเพื่อสร้างทางสำหรับการสร้างสนามกีฬาที่ได้รับการออกแบบแตกต่างกันบนเว็บไซต์ 

เมื่อไม่มีการไล่เบี้ยอื่นใด รอบชิงชนะเลิศคัพและเพลย์ออฟถูกย้ายไปคาร์ดิฟฟ์ในอีก 7 ปีข้างหน้า โดยทรีไลออนส์ต้องหมุนเวียนกันระหว่างสถานที่ต่างๆ ในระยะเดียวกัน 

หลังจากสร้างเสร็จในปี 2007 ตึกแฝดที่พังยับเยินก่อนหน้านี้ก็ถูกแทนที่ด้วยซุ้มประตูยาว 133 เมตรที่รองรับระบบหลังคาเพื่อให้ครอบคลุมที่นั่งทั้งหมด 90,000 ที่นั่ง ซึ่งเป็นสัญญาณบ่งบอกถึงยุคใหม่ของเวมบลีย์ที่จะเชื่อมโยงฟุตบอลอังกฤษรุ่นต่อรุ่นมาจนถึงทุกวันนี้