สนามกีฬาฟุตบอลโลกคลาสสิก – มารากานัง 

สนามกีฬาฟุตบอลโลกคลาสสิก – มารากานัง 

สนามกีฬาตั้งอยู่ที่โซนเหนือของรีโอเดจาเนโร เป็นโบสถ์ของฟุตบอลบราซิลที่ซึ่งมีเรื่องราวแห่งความยินดีและความเศร้ามากมายเกี่ยวกับประวัติศาสตร์อันรุ่งโรจน์ 

ได้รับการตั้งชื่ออย่างเป็นทางการตามนักข่าวมารีอู ฟิลยู ที่ผลักดันให้มีการก่อสร้าง เป็นที่รู้จักแพร่หลายมากขึ้นสำหรับย่านที่มีชื่อเดียวกัน แม้ว่าจะไม่ได้ใช้โดย Selecao “ผู้ถูกเลือก” แต่ก็เป็นบ้านของทั้งฟลาเมงโก และ ฟลูมิเนนเซ ซึ่งพวกเขาแข่งขันกับดาร์บี้ที่ดุร้ายที่สุดในเมือง 

แม้จะมีการปรับปรุงใหม่ในช่วงหลายปีที่ผ่านมา ซึ่งความจุเดิมได้ลดลงเหลือ 78,838 ในปัจจุบัน แต่ยังคงใหญ่ที่สุดไม่เพียงแค่ในบราซิลเท่านั้น แต่ยังรวมถึงในอเมริกาใต้ด้วย 

 บันทึกเกี่ยวการก่อสร้าง 

สนามฟุตบอลรูปวงรีที่เริ่มต้นใน Centenario ของอุรุกวัยถูกใช้ที่นี่ในการก่อสร้างขนาดใหญ่ขึ้นในปี 1948 แต่สนามมารากานังต่างจากจุดศูนย์กลางในปี 1930 ที่แยกอัฒจันทร์ มารากานัง 

อันที่จริงสนามกีฬายังอยู่ระหว่างการก่อสร้างเมื่อฟุตบอลโลกปี 1950 ซึ่งไม่มีสิ่งอำนวยความสะดวกขั้นพื้นฐาน และต้องใช้เวลาอีก 15 ปีจึงจะถูกสร้างขึ้นอย่างสมบูรณ์ 

มารากานังได้รับการปรับปรุงครั้งสำคัญตั้งแต่นั้นเป็นต้นมา ซึ่งเป็นจุดศูนย์กลางของการเป็นเจ้าภาพฟุตบอลโลกครั้งที่ 2 ของบราซิล เช่นเดียวกับการเปิดและปิดการแข่งขันกีฬาโอลิมปิกปี 2016 การเปลี่ยนแปลงที่ใหญ่ที่สุดเกิดขึ้นในปี 2010 โดยที่แบบการที่กำหนด 2 ชั้นถูกแทนที่ 

ความเศร้าและความสุข 

แม้ว่าบราซิลจะคว้าแชมป์โลกมากที่สุดถึง 5 สมัย แต่ก็ไม่เคยชูถ้วยเลยสักครั้งที่ประเทศบ้านเกิดเพราะทุกครั้งที่ประเทศนี้เป็นเจ้าภาพ จุดจบก็คือความเศร้า 

สนามแห่งนี้จัด 2 รอบชิงชนะเลิศในช่วงยุคทองของทีมชาติ แต่ครั้งนี้ต้นปี 1950 เป็นช่วงเวลาที่เจ็บปวดที่สุดเมื่ออุรุกวัยกลับมาเอาชนะทีมเหย้าที่สนามได้สำเร็จที่มารากานัง 

64 ปีต่อมา บราซิลหวังว่าจะได้เล่นรอบชิงชนะเลิศที่ริโอ แต่น่าเศร้าที่ทีมเยอรมันทำลายพวกเขาในรอบรองชนะเลิศกับ 7-1 ที่เบโลโอรีซอนชีและทีมจากยุโรปก็ชูถ้วยรางวัลเช่นกันที่มารากานัง 

แต่ไม่ใช่ว่าทุกเรื่องจะจบลงอย่างมีความสุข เมื่อเจ้าภาพโอลิมปิกได้ขจัดความเกลียดชังออกไปบ้างในปี 2016 เมื่อเนย์มาร์เมื่อจุดโทษชี้ขาดช่วยให้พวกเขาคว้าเหรียญทอง